فارماكينتيك

موارد منع مصرف و احتياط موارد منع مصرف: حساسيت به دارو و ديگر پني سيلين ها. موارد احتياط: حساسيت دارويي (به ويژه حساسيت به سفالوسپورين ها)، حالات خونريزي دهنده، اورمي، هايپوكالمي، نارسايي كليوي. تداخل دارويي اين دارو در صورت مخلوط شدن با آمينو گليكوزيدها آنها را غير فعال مي‌كند. اين دارو ممكن است باعث طولاني شدن اثر داروهاي ضد انعقاد و ضد پلاكت شود.

   مكانيسم

فارماكوكينتيك جذب: دارو به‌صورت وريدي استفاده مي‌شود. پخش: هر دودارو حدود 30% به پروتئين‌هاي پلاسما متصل مي‌شود. متابوليسم: پيپراسيلين به متابوليت دس اتيل كه فعاليت اندكي دارو متابوليزه مي‌شود. تازوباكتام به يك متابوليت غير فعال متابوليزه مي‌شود. دفع: هر دو دارو با فيلتراسيون گلومرولي و ترشح توبولي از كليه دفع مي‌شوند. مقدار كمي از هر دو دارو در صفرا نيز ترشح مي‌شود.

   موارد منع مصرف

اثر بر آزمايشهاي تشخيصي ممكن است باعث افزايش Cr, BUN, AST, ALT و شمارش ائوزينوفيلي شود. ممكن است باعث كاهش Hgb و شمارش WBC و پلاكت‌ها شود.

   نكات

طبقه‌بندي فارماكولوژيك: پني سيلين وسيع الطيف / مهار كننده بتا - لاكتاماز. طبقه‌بندي درماني: آنتي بيوتيك. طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده B نام‌هاي تجاري: Tazar, Tazocin ملاحظات اختصاصي در افرادي كه دچار اسهال مي‌شوند، احتمال كوليت سودوممبران را در نظر بگيريد. پيپراسلين حاوي mEq35/2 سديم در هر گرم مي‌باشد اين مورد بايد در بيماراني كه محدوديت دريافت سديم دارند در نظر گرفته شود. در بيماران مبتلا به سيستيك فيبروزيس، پيپراسيلين نيز مانند هر پني سيلين نيمه صناعي ديگري ممكن است باعث افزايش خطر ايجاد تب و بثوارت پوستي شود. اين دارو را نبايد با محلول رينگر لاكتات رقيق نمود. دارو بايد طي حداقل 30 دقيقه انفوزيون شده و نبايد با داروهاي ديگر مخلوط شود. توجه: در صورت بروز واكنشهاي حساسيتي يا خونريزي انفوزيون بايد قطع شود. دربيماراني كه ذخيره پتاسيم كمي دارند، بطور دوره‌اي الكتروليت‌هاي سرم بايد كنترل شود. مصرف در سالمندان: با توجه به احتمال وجود خطر اختلال كليوي، كبدي و قلبي حداقل دوز مؤثر بايد مصرف شود. مصرف در كودكان: اثربخشي و بي خطري دارودر كودكان زير 12 سال تائيد نشده است. مصرف در شيردهي: در دوران شير دهي بايد با احتياط مصرف شود.

   ميزان مصرف

موارد و مقدار مصرف الف) عفونتهاي متوسط تا شديد ناشي از ميكروارگانيسم‌هاي مقاوم به پيپراسيلين و حساس به پيپراسيلين / تازوباكتام و توليد كننده بتالاكتاماز در شرايط زير: آپانديسيت (كه دچار پارگي يا آبسه شده است) و پريتونيت ناشي از اشريشياكلي، باكتروئيدس فراژيليس، اواتوس، تتايوتائو ميكرون و وولگاتوس؛ عفونتهاي پوستي ناشي از استافيلوكوكوس اورئوس؛ آندومتريت پس از زايمان يا بيماري التهابي لگن ناشي از E. Coli ؛ پنوموني شديد كسب شده از جامعه ناشي از هموفيلوس آنفلوانزا. بزرگسالان: g375/3 هر شش ساعت به‌صورت انفوزيون وريدي طي 30 دقيقه مصرف مي‌شود. طول مدت درمان معمولاً 10- 7 روز است. تنظيم دوز: در كليرانس كراتينين ml/min 40-20 مقدار g25/2 هر شش ساعت و در كليرانس كمتر از ml/min 20، g5/25 هر هشت ساعت مصرف مي‌شود. در بيماراني كه تحت همودياليز قرار مي‌گيرند g25/2 هر 12 ساعت همراه با يك دوز اضافي 75/0 گرم (g67/0 پيپراسيلين و g08/0 تازوباكتام) پس از هر دياليز تجويز مي‌شود. در بيماراني که تحت دياليز صفاقي مداوم از نوع CApD قرار مي‌گيرند، 25/2 گرم هر 12 ساعت مصرف مي‌شود. ب) پنوموني بيمارستاني متوسط تا شديد ناشي از استاف اورئوس مقاوم به پيپراسيلين و آسينتوباكتر بوسيني، هموفيلوس آنفلوانزا، كلبسيلاپنومونيا و سودوموناس آئروژينوزا. بزرگسالان: g5/4 هر شش ساعت همراه با آمينوگليكوزيد مصرف مي‌شود در صورتيكه سودومونا عامل عفونت نباشد، آمينوگليكوزيد را مي توان قطع نمود طول درمان معمولاً 14-7 روز است. تنظيم دوز: در كليرانس ml/min 40-20، g375/3 هر شش ساعت و در كليرانس كمتر از ml/min 20، g25/2 هر شش ساعت مصرف مي‌شود. در بيماراني كه تحت CAPD قرار مي‌گيرند g25/2 هر هشت ساعت مصرف مي‌شود. در بيماراني كه تحت همودياليز قرار مي‌گيرند. G25/2 هر هشت ساعت همراه با يك دوز اضافي g75/0 پس از هر دياليز مصرف مي‌شود. مكانيسم اثر اثر آنتي بيوتيكي: پيپراسيلين در زمان تكثير ميكروارگانيسم باعث مهار سنتز ديواره سلولي مي‌شود. تازوباكتام با غير فعال نمودن بتالاكتاماز، اثر پيپراسيلين را افزايش مي‌دهد.

   تداخل

عوارض جانبي اعصاب مركزي: بيقراري، اضطراب، گيجي، تب، سردرد، بيخوابي، درد قلبي ـ ‌عروقي: درد سينه، ادم، تاكيكاردي، افزايش فشار خون بيني: رينيت. دستگاه گوارش: درد شكمي، يبوست، اسهال، سوء هاضمه، تهوع، تغيير مدفوع، استفراغ. ادراري - تناسلي: نفريت بينابيني. خو